" Beğendiysen Git Konuş Bence ! "

 Öncelikle başlığı dikkat çekmesi için yazdım herkes gibi. Bu sizin aklınıza gelen ilk şeyle alakalı değil yalnız. Neden değil açıklayayım; çünkü beğenmekten kastım birini gördüm, çok hoşuma gitti, aşık oldum falan mevzusu değil ha yanlış anlaşılmasın :) 

Biz insanlar olarak genelde insanların bir olay karşısındaki davranışlarını, karakterindeki bazı özelliklerini, ortaya çıkardıkları ürünleri, başarılarını takdir etmekten neden korkuyoruz. Neden gelip de birisi şu şu olayda ne kadar da haklısın ve bunu dile getirişin çok etkiliydi, konuşmanı çok beğendim demiyor? Ya da neden bir kimse helal olsun bu işi ne kadar iyi yapmışsın, deyip takdir etmiyor? Neden bir kimse karşıma geçip senin olaylara bakışını ve yaklaşımını çok beğeniyorum ya da karakterindeki şu özellik gerçekten çok güzel, umarım hep bu şekilde devam edersin cümlelerini sık söylemiyor ? Neden beğendiğimiz, hoşumuza giden şeyleri söylemeye korkuyoruz ? Bunu dile getirdiğimizde karşımızdaki kişinin - çok özür dileyerek söylüyorum - bir taraflarını kaldıracağımız düşüncesi mi var ? Ah ya da belki bu düşünceleriniz karşı taraftan, 'bak bak benle ilgileniyor' diye algılanacak öyle değil mi ? Bırakın bunları beğendiyseniz söyleyin, takdir edin. 

Kötü bir noktasını mı gördünüz, olabilir. Ama siz bir kötü söylerseniz iki iyisini söyleyin. Çocukluktan itibaren bu böyle. Eğer olumlu yorumlar yaparsanız, konuşmalarınızda güzel cümlelere, takdir içeren ifadelere yer verirseniz bir bireye, daha iyisini yaptığını göreceksiniz. Deneyin bir, etrafa daha iyi gözlerle bakacaksınız eminim. Çevrenizde daha mutlu insanlar olacak. Haliyle siz de mutluluğu bir seviye daha artırarak yaşayacaksınız. Yanınıza, sizi her gün gördüğünde daha fazla gülümseyen; daha iyisi için çalışmaya, daha iyi olmaya, ya da iyi yönlerini korumaya çalışan daha nice güzel insanlar kâr kalacak.. Çok mu zor söyleyin bana... 

" Beğendiysen git konuş bence...

Ne kaybedersin ?"